Τα δέντρα στο Ηράκλειο Αττικής πεθαίνουν όρθια

Υπάρχουν κάποιες περίεργες χρονικές συγκυρίες  όπως αυτή που έλαβε χώρα στις  3 Δεκεμβρίου. Την ημέρα εκείνη που ο αέρας (10 μποφόρ) σάρωνε στο πέρασμά του δέντρα που δεν είχαν δύναμη να αντισταθούν, γεμίζοντας δρόμους και πεζοδρόμια με κορμούς και κλαδιά, την ίδια εκείνη ημέρα στην Επιτροπή Ποιότητας  Zωής συζητούσαν το θέμα της κοπής  εξήντα και πλέον δέντρων εξετάζοντας  πενήντα έξι αιτήματα πολιτών. Σε είκοσι δύο αιτήματα κοπής δέντρων, το Τμήμα Πρασίνου του Δήμου εισηγήθηκε αρνητικά. Στα υπόλοιπα τριάντα τρία αιτήματα κοπής δέντρων  η εισήγηση ήταν θετική. Στα πενήντα έξι προαναφερθέντα αιτήματα (που συχνά δεν αφορούσαν την κοπή ενός δέντρου, αλλά και δύο έως και τεσσάρων) το Τµήµα Πρασίνου προσέθεσε µετά από αυτοψία,  την κοπή πέντε επιπλέον αποξηραμένων ή με μεγάλη κλίση δέντρων: λεύκες και πεύκα στις οδούς   Γοργοποτάµου, Μελίνας Μερκούρη, Τερψιχόρης και Αθηνάς, Ευτυχίας και Κολοκοτρώνη. Γι αυτά και μόνο τα πέντε δέντρα που θα κοπούν, πρότεινε το αρμόδιο τμήμα την αντικατάστασή τους. Για τα υπόλοιπα, περίπου σαράντα δέντρα που επίσης αποφασίσθηκε  η κοπή τους , κανείς δεν εισηγήθηκε την αντικατάσταση  τους..

        Κάπως έτσι, με τους αέρηδες, την  οικοδόμηση,  τις αρρώστιες που άλλοτε χτυπούν τα πεύκα, άλλοτε τους φοίνικες και άλλοτε  με αιτήματα πολιτών που ζητούν την κοπή δέντρων που αγγίζουν μπαλκόνια και στέγες ή χαλάνε μια μάντρα (γιατί υπάρχουν και τέτοια αιτήματα) ή ακόμα-ακόμα λερώνουν το πεζοδρόμιο (εάν είναι μουριές ) ή προκαλούν αλλεργίες και λερώνουν τα σπίτια τους με τα χνούδια τους (εάν είναι λεύκες), γέμισαν τα πεζοδρόμια και οι νησίδες του δήμου μας με  ίχνη  δέντρων που κάποτε υπήρχαν σε αυτό το πάλαι ποτέ πράσινο προάστιο. Εάν περπατήσετε στα γνωστά στενά πεζοδρόμια  του Ηρακλείου ή και στις  νησίδες κεντρικών δρόμων θα διαπιστώσετε αυτά τα ίχνη από τα κομμένα δέντρα.  Σε ένα μόνο πεζοδρόμιο, στην πλατεία Μπομποτίνου μετρήσαμε επτά τέτοια ίχνη… Επτά δέντρα κόπηκαν και δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ (το Δίκτυο Πολιτών έχει προτείνει την αντικατάσταση κάθε δέντρου που χάνεται) , κι ας είναι το πεζοδρόμιο μπροστά από πλατεία. Στις πλατείες η φροντίδα  του πράσινου, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι μηδαμινή έως ανύπαρκτη. Τα φυτά και τα δέντρα ξεραίνονται από την έλλειψη νερού  και είναι έτοιμα να θυσιαστούν στον πρώτο δυνατό άνεμο. Ακόμα και η κεντρική πλατεία του Ηρακλείου, δίπλα στον ΗΣΑΠ μοιάζει  να μαραζώνει καθημερινά. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση (άραγε είναι πολυτέλεια να διεκδικεί κανείς μητρώο δέντρων και πρασίνου;), σε λίγα χρόνια όσοι μένουν στο Ηράκλειο θα αναρωτιούνται  γιατί υπήρχε συνοικία με την επονομασία Καναπίτσα ( καναπίτσες ονομάζονται οι  λυγαριές) και οδοί, όπως η Πεύκων..

              Για το Δίκτυο Πολιτών

               Δήμητρα Κουντή